"..sídan fór hann úr føtunum og í sturtuna..."

Ég verd ad vidurkenna ad ég og Andrés erum búin ad vera ad fylgjast med hinum hallærislegu Júróvisjón laugardagskvøldum í gegnum ruv.is. Ég var í hálfgerdu sjokki eftir fyrsta tháttinn, løgin voru svo léleg ad ég hugsadi alvarlega um ad skrifa sjónvarpinu bréf og bidja thann sem réd um ad vinsamlegast hætta vid ad senda lag í stóru keppnina. Eitthvad skánadi nú lagasmídinn eftir fyrsta tháttinn, løgin voru ennthá mjøg vemmileg og léleg en ekki svo léleg ad ég myndi skipta um ríkisborgararétt thegar adalkeppnin myndi byrja. Madur verdur bara ad vona ad thetta fari skánandi og ad øll bestu løgin séu eftir...............er samt ekkert alltof bjartsýn. Thad sem hins vegar stód upp úr thessum kvøldum voru innsløgin frá øllum lagahøfundunum. Allir høfdu verid ad dútla vid tónlist í langan tíma, voru med ólæknandi tónlistarbakteríu og svo framvegis. Einn lagahøfundur lýsti thví hvernig einn vinur sinn hafi skorad á sig ad senda lagid sem hann hafdi samid í keppnina "...og sídan fór hann úr føtunum og í sturtuna.....". Ég og Andrés litum á hvort annad og sprungum úr hlátri. Hafdi madurinn virkilega sagt thetta? Hvada máli skipti thad fyrir lagid ad vinurinn hafdi farid úr føtunum og í sturtu? Er thetta edlileg hegdun milli vina ad klæda sig bara úr føtunum upp úr thurru og fara sídan í sturtu?? Ég hef aldrei gert thad, allavega ekki án einhvers konar fyrirvara. Vid urdum ad spóla til baka og hlusta á thetta aftur. Thad kom sídan í ljós ad madurinn var sundfélagi lagahøfundarins en ég held ad hann hefdi betur mátt sleppa thessu innslagi, thví ég veit ekki hversu vakandi sjónvarpsáhorfendur voru á thessum tímapunkti og ef their voru eins og ég thá heyrdu their bara ad vinurinn fór út føtunum og í sturtuna.